باقی ماندن دندان شیری در لثه کودکان

دندان‌های شیری نقش مهمی در حفظ نظم دندان‌های دائمی و سلامت دهان دارند. باقی ماندن ریشه یا دندان شیری در لثه می‌تواند مشکلات متعددی ایجاد کند که نیازمند بررسی و درمان به‌موقع است.

در صورت باقی ماندن دندان شیری در دهان چه باید کرد؟

اگر دندان شیری هنوز در دهان باقی مانده یا درافتاده نشده باشد، درمان آن یک امر الزامی است؛ چراکه باقی ماندن دندان شیری می‌تواند علت دیر دندان درآوردن نوزاد و یا کج درآمدن دندان‌های او باشد. در چنین حالتی، ارتودنسی و جراحی به عنوان گزینه‌های درمانی مطرح می‌شوند. ارتودنسی به کمک ابزارهای خاص می‌تواند دندان شیری را به موقع جابجا کرده و فضای لازم برای دندان دائمی را فراهم کند. همچنین، در مواقعی که دندان شیری مانع رشد دندان‌های دائمی می‌شود، جراحی دندان شیری پیشنهاد می‌شود.

عوارض باقی ماندن دندان شیری در دهان

عدم افتادن دندان‌های شیری می‌تواند پیامدهای متعددی برای سلامت دهان و دندان فرد به همراه داشته باشد. در زیر به بررسی این عوارض می‌پردازیم:

مشکلات در جویدن
عدم وجود فضای کافی برای دندان‌های دائمی منجر به تراز نادرست دندان‌ها و مشکلات جویدن خواهد شد. علاوه بر این، دندان‌های شیری غیرکاربردی ممکن است به بافت‌های اطراف آسیب رسانده و درد و ناراحتی را به هنگام جویدن ایجاد کنند.

اختلالات فک
دندان‌های شیری که به مدت طولانی باقی می‌مانند، می‌توانند باعث اختلالات فک و مشکلاتی در حرکت فک و جفت شدن دندان‌ها شوند. این دندان‌ها ممکن است فشار غیرطبیعی بر روی فک ایجاد کنند که منجر به تغییرات در ساختار آن و مشکلاتی مانند درد، صدای غیرعادی و محدودیت حرکت در مفصل فکی (TMJ) خواهد شد.

افزایش خطر پوسیدگی دندان
وجود دندان‌های شیری به ویژه در صورتی که به خوبی تمیز نشوند، ممکن است منجر به تجمع پلاک و باکتری‌ها شود و خطر پوسیدگی دندان‌های شیری را افزایش دهد. این پوسیدگی‌ها می‌توانند به عفونت‌های دندانی منجر شوند و در نهایت به دندان‌های دائمی یا بافت‌های نرم اطراف آسیب برسانند.

مشکلات روانی و اجتماعی
دندان‌های شیری می‌توانند بر تلفظ و گفتار تأثیر منفی بگذارند. دندان‌های نادرست ممکن است باعث ایجاد اختلال در گفتار واضح و صحیح شوند و در نتیجه به خجالت یا عدم اعتماد به نفس فرد منجر گردند.

تشخیص مشکلات مربوط به دندان‌های شیری

معاینات دندانپزشکی منظم به عنوان یک جزء اساسی از مراقبت‌های بهداشتی دهان و دندان، به ویژه در سنین کودکی، از اهمیت بالایی برخوردار است. این معاینات به شناسایی و درمان مشکلات مربوط به دندان‌های شیری کمک می‌کنند.

معاینه بالینی

دندانپزشک با دقت دندان‌ها و لثه‌ها را معاینه می‌کند تا نشانه‌های پوسیدگی، التهاب لثه، و سایر مشکلات را شناسایی کند. این معاینه می‌تواند به سادگی با مشاهده و لمس دندان‌ها انجام شود.

عکسبرداری: پانورامیک و رادیوگرافی

عکسبرداری‌های دندانی، مانند رادیوگرافی پانورامیک، به شناسایی وضعیت دندان‌های دائمی زیر دندان‌های شیری و مشکلات قابل مشاهده در ریشه‌ها و فک کمک می‌کنند.

پرسش‌نامه‌ها و تاریخچه پزشکی

دندانپزشک ممکن است از والدین در مورد تاریخچه دندان‌پزشکی کودک، عادات بهداشت دهان، و هرگونه بیماری یا مشکل وراثتی سوالاتی بپرسد.

روش‌های درمان نیفتادن دندان‌های شیری

در ادامه راهکارهای مختلفی برای مدیریت و درمان باقی ماندن دندان شیری بررسی می‌شود تا بتوان با انتخاب روش مناسب، سلامت دهان و دندان را به بهترین شکل حفظ کرد.

کشیدن دندان

اگر دندان‌های شیری به موقع نمی‌افتند و مانع از رویش دندان‌های دائمی می‌شوند، کشیدن دندان ممکن است ضروری باشد. این عمل به تسهیل فضای رشد برای دندان‌های دائمی کمک می‌کند و می‌تواند با بی‌حسی موضعی انجام شود.

درمان‌های ارتودنسی

اگر دندان‌های شیری در موقعیت نادرستی قرار دارند یا موجب انحراف در دندان‌های دائمی می‌شوند، مشاوره با یک ارتودنتیست می‌تواند به شناسایی بهترین راهکارها کمک کند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به استفاده از بریس‌های دندانی برای تراز کردن دندان‌ها باشد.

نظارت و پیگیری

در برخی موارد، اگر دندان‌های شیری دیرتر از موعد مقرر می‌افتند اما مشکلات خاصی ایجاد نمی‌کنند، نظارت و پیگیری مداوم ممکن است کافی باشد. دندانپزشک می‌تواند در این موارد تا زمان ظهور طبیعی دندان‌های دائمی صبر کند.

اهمیت درمان دندان شیری باقی مانده

باقی ماندن ریشه یا دندان شیری در لثه می‌تواند عوارضی مانند مشکلات جویدن، اختلالات فک، افزایش خطر پوسیدگی، و تاثیرات روانی به همراه داشته باشد. تشخیص به‌موقع و درمان مناسب، مانند ارتودنسی یا جراحی، می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند. مراقبت و نظارت دندان‌پزشکی در این موارد برای حفظ سلامت دهان و دندان ضروری است.