اصطلاحات ارز دیجیتال | راهنمای جامع کریپتوکارنسی

دنیای ارزهای دیجیتال با سرعتی بی سابقه در حال تحول است و اصطلاحات مربوط به ارز دیجیتال، زبان این تحول محسوب می شوند. شناخت این اصطلاحات برای هر فعال، سرمایه گذار یا علاقه مند به این حوزه، از مبتدی تا حرفه ای، ضروری است تا بتواند مفاهیم پیچیده را درک کرده و با اطمینان بیشتری در این بازار پویا فعالیت کند.

ورود به اکوسیستم کریپتوکارنسی، مشابه قدم گذاشتن در سرزمینی جدید است که زبان خاص خود را دارد. با وجود پتانسیل های بی نظیر این فناوری، پیچیدگی واژگان و مفاهیم آن می تواند مانعی برای بسیاری از افراد باشد. از واژه های پایه نظیر بلاکچین و ارز دیجیتال تا اصطلاحات تخصصی تر در حوزه استخراج، کیف پول، و معاملات، هر یک لایه جدیدی از دانش را به این اکوسیستم اضافه می کنند. درک صحیح این مفاهیم نه تنها به شما کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری بگیرید، بلکه دیدی جامع تر نسبت به سازوکار و آینده این صنعت نوظهور ارائه می دهد. این مقاله به عنوان یک مرجع جامع و طبقه بندی شده، بیش از ۱۰۰ اصطلاح کلیدی دنیای ارزهای دیجیتال را از مبانی تا سطوح پیشرفته تشریح می کند تا نقشه راهی برای درک عمیق تر این پدیده جهانی فراهم آورد.

اصطلاحات پایه و اساسی دنیای ارز دیجیتال

آشنایی با مفاهیم بنیادی، نقطه آغازین درک هر حوزه جدیدی است. دنیای ارزهای دیجیتال نیز از این قاعده مستثنی نیست و درک اصطلاحات پایه آن، لازمه ورود به جنبه های پیچیده تر این فناوری است. این بخش به معرفی و تشریح مهم ترین اصطلاحاتی می پردازد که هر فردی در بدو ورود به دنیای کریپتوکارنسی باید با آن ها آشنا باشد.

ارز دیجیتال (Cryptocurrency)

ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی، نوعی پول دیجیتال یا مجازی است که از رمزنگاری برای امنیت تراکنش ها و تأیید انتقال مالکیت استفاده می کند. این ارزها بر پایه فناوری بلاکچین و سیستم های غیرمتمرکز عمل می کنند و برخلاف ارزهای سنتی، تحت کنترل هیچ نهاد مرکزی مانند دولت یا بانک نیستند. هدف اصلی ارزهای دیجیتال، فراهم آوردن یک سیستم مالی شفاف، امن، و بدون نیاز به واسطه است.

بلاکچین (Blockchain)

بلاکچین یک فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) است که اطلاعات را در قالب بلوک ذخیره می کند. این بلوک ها به صورت رمزنگاری شده به یکدیگر متصل شده و یک زنجیره را تشکیل می دهند. هر بلوک شامل مجموعه ای از تراکنش ها است که پس از تأیید، به زنجیره اضافه می شود. ماهیت غیرقابل تغییر و توزیع شده بلاکچین، امنیت، شفافیت و مقاومت در برابر دستکاری را تضمین می کند و هسته اصلی عملکرد بسیاری از ارزهای دیجیتال است.

غیرمتمرکز (Decentralized)

مفهوم غیرمتمرکز به نبود یک نهاد یا مرجع مرکزی برای کنترل و مدیریت یک سیستم اشاره دارد. در یک سیستم غیرمتمرکز، قدرت و تصمیم گیری به جای تمرکز در یک نقطه، بین تمام مشارکت کنندگان در شبکه توزیع می شود. این ویژگی امنیت و مقاومت سیستم در برابر حملات و سانسور را افزایش می دهد و از ویژگی های کلیدی بلاکچین و ارزهای دیجیتال است.

همتا به همتا (Peer-to-Peer – P2P)

شبکه همتا به همتا (P2P) مدلی از ارتباطات است که در آن اعضای شبکه می توانند به صورت مستقیم و بدون نیاز به واسطه مرکزی، با یکدیگر تعامل داشته باشند. این تعامل می تواند شامل اشتراک گذاری مستقیم داده ها، خدمات یا دارایی ها باشد. در زمینه ارزهای دیجیتال، شبکه های P2P امکان انتقال مستقیم وجوه بین کاربران را فراهم می کنند، که این امر به تمرکززدایی و حذف واسطه ها کمک می کند.

دفتر کل توزیع شده (Distributed Ledger Technology – DLT)

دفتر کل توزیع شده (DLT) یک سیستم ثبت دیجیتال است که جزئیات تراکنش ها را در چندین مکان به صورت همزمان ثبت می کند. بلاکچین نوعی از DLT است، اما همه DLTها بلاکچین نیستند. در یک DLT، هر یک از اعضای شبکه نسخه ای از دفتر کل را در اختیار دارند و هر تغییری در اطلاعات، در تمام نسخه ها منعکس می شود. این ماهیت توزیع شده، شفافیت، امنیت و مقاومت در برابر دستکاری را به ارمغان می آورد.

قرارداد هوشمند (Smart Contracts)

قراردادهای هوشمند برنامه های خوداجرا (self-executing) هستند که بر روی بلاکچین ذخیره می شوند. شرایط توافق نامه بین خریدار و فروشنده به طور مستقیم در کد این قراردادها نوشته شده است. هنگامی که شرایط از پیش تعیین شده برآورده شوند، قرارداد به صورت خودکار اجرا می شود و نیازی به واسطه انسانی ندارد. این قراردادها شفافیت، امنیت و کارایی را در فرآیندهای مختلف، از جمله تراکنش های مالی و رأی گیری، افزایش می دهند. پلتفرم هایی مانند اتریوم به طور گسترده از قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کنند.

توکن (Token)

در دنیای ارزهای دیجیتال، توکن یک دارایی دیجیتال است که بر روی بلاکچین موجود دیگری (نه بلاکچین اختصاصی خود) ساخته می شود. توکن ها کاربردهای متنوعی دارند و می توانند نماینده ارزش های مختلفی باشند، از جمله:

• توکن های کاربردی (Utility Tokens): این توکن ها دسترسی به خدمات یا محصولات خاصی را در اکوسیستم یک پروژه فراهم می کنند. برای مثال، برای پرداخت هزینه ها یا حق رأی در یک پلتفرم غیرمتمرکز.
• توکن های امنیتی (Security Tokens): نماینده مالکیت در یک دارایی واقعی مانند سهام، املاک یا هنر هستند و مشمول قوانین اوراق بهادار می شوند.
• توکن های حاکمیتی (Governance Tokens): به دارندگان خود حق رأی در تصمیم گیری های مربوط به آینده یک پروتکل یا پروژه را می دهند.
• توکن های غیرقابل تعویض (Non-Fungible Tokens – NFT): دارایی های دیجیتالی منحصربه فردی که قابل جایگزینی نیستند و معمولاً برای نمایندگی مالکیت آثار هنری، موسیقی، کلکسیون ها و سایر اقلام دیجیتال استفاده می شوند.

کوین (Coin)

کوین یک ارز دیجیتال مستقل است که بر روی بلاکچین اختصاصی خود فعالیت می کند و به عنوان واحد اصلی ارزش در آن شبکه عمل می کند. بیت کوین و اتریوم نمونه های بارز کوین هستند، زیرا هر کدام بلاکچین مخصوص به خود را دارند. کوین ها معمولاً برای پرداخت هزینه های تراکنش (گس فی)، استیکینگ یا به عنوان ابزاری برای ذخیره ارزش استفاده می شوند.

کلید عمومی (Public Key) و کلید خصوصی (Private Key)

در سیستم رمزنگاری نامتقارن، کلید عمومی و کلید خصوصی جفت هایی از کلیدهای رمزنگاری هستند که برای امنیت تراکنش ها و احراز هویت استفاده می شوند.

• کلید عمومی: مشابه شماره حساب بانکی است. می توانید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید تا برای شما ارز دیجیتال ارسال کنند. این کلید برای رمزنگاری اطلاعات استفاده می شود که فقط با کلید خصوصی متناظر آن قابل رمزگشایی است.
• کلید خصوصی: این کلید محرمانه و حیاتی است و هرگز نباید با کسی به اشتراک گذاشته شود. کلید خصوصی به شما امکان دسترسی و کنترل دارایی های دیجیتالتان را می دهد و برای امضای دیجیتالی تراکنش ها و اثبات مالکیت استفاده می شود. از دست دادن کلید خصوصی به معنای از دست دادن دائمی دارایی هاست.

آدرس کیف پول (Wallet Address)

آدرس کیف پول یک رشته کاراکترهای الفبایی و عددی منحصربه فرد است که برای دریافت ارزهای دیجیتال به کار می رود. این آدرس در واقع مشتق شده از کلید عمومی شماست و نقش یک شماره حساب را برای دریافت واریز ایفا می کند.

هش (Hash) و تابع هش (Hash Function)

تابع هش یک الگوریتم ریاضی است که هر ورودی با هر اندازه ای را به یک خروجی با اندازه ثابت و منحصر به فرد تبدیل می کند که به آن هش گفته می شود. در بلاکچین، توابع هش برای رمزنگاری داده های تراکنش و ایجاد هویت منحصربه فرد برای هر بلوک استفاده می شوند. تغییر کوچک ترین جزء از ورودی، باعث تولید یک هش کاملاً متفاوت می شود که این خاصیت به تأمین امنیت و یکپارچگی بلاکچین کمک می کند.

فورک (Fork)

فورک یا انشعاب در بلاکچین، به معنای ایجاد یک تغییر اساسی در پروتکل یا قوانین یک شبکه بلاکچین است. این تغییر می تواند منجر به تقسیم بلاکچین به دو شاخه مجزا شود. دو نوع اصلی فورک عبارتند از:

• هارد فورک (Hard Fork): یک تغییر ناسازگار با نسخه های قبلی پروتکل است. ماینرها و نودهایی که از قوانین جدید پیروی می کنند، بلوک هایی را ایجاد می کنند که توسط نودهای قدیمی پذیرفته نمی شوند. این امر منجر به ایجاد دو زنجیره بلوک مجزا و دائمی می شود (مثال: بیت کوین کش از بیت کوین).
• سافت فورک (Soft Fork): یک تغییر سازگار با نسخه های قبلی پروتکل است. نودهای قدیمی که پروتکل را به روزرسانی نکرده اند، همچنان می توانند بلوک های جدید ایجاد شده توسط نودهای به روزرسانی شده را تأیید کنند. این امر معمولاً منجر به یک زنجیره واحد می شود اما با قوانین جدیدتر (مثال: SegWit در بیت کوین).

نود (Node)

نود (Node) به هر کامپیوتری در شبکه بلاکچین گفته می شود که نرم افزار بلاکچین را اجرا می کند و به حفظ و اعتبارسنجی تاریخچه تراکنش ها کمک می کند. نودها نقش حیاتی در حفظ تمرکززدایی، امنیت و شفافیت شبکه ایفا می کنند. هر نودی نسخه ای کامل یا جزئی از دفتر کل بلاکچین را ذخیره می کند و تراکنش ها و بلوک های جدید را تأیید و منتشر می کند.

درک اصطلاحات پایه ارز دیجیتال، نخستین گام در مسیری است که به شما امکان می دهد تا پیچیدگی های این بازار را رمزگشایی کرده و با بینش عمیق تری در آن مشارکت کنید. این واژگان، الفبای زبان بلاکچین و دنیای کریپتو هستند.

اصطلاحات مربوط به استخراج (Mining Terms)

استخراج ارزهای دیجیتال، فرآیندی حیاتی برای تأیید تراکنش ها و ایجاد بلوک های جدید در بلاکچین های مبتنی بر اثبات کار است. این بخش به تشریح اصطلاحات کلیدی مرتبط با ماینینگ می پردازد که درک سازوکار استخراج و نقش آن در امنیت شبکه را روشن می سازد.

ماینینگ (Mining)

ماینینگ (Mining) فرآیندی است که در آن رایانه های قدرتمند (ماینرها) با حل مسائل پیچیده ریاضی، تراکنش ها را در شبکه بلاکچین تأیید کرده و بلوک های جدیدی را به زنجیره اضافه می کنند. در ازای این کار، ماینرها پاداش (معمولاً به شکل ارز دیجیتال جدید) دریافت می کنند. این فرآیند امنیت شبکه را تضمین می کند و از دو بار خرج کردن (Double Spending) جلوگیری می کند.

مکانیسم های اجماع (Consensus Mechanisms)

مکانیسم های اجماع پروتکل ها یا الگوریتم هایی هستند که برای اطمینان از توافق و صحت اطلاعات در یک شبکه توزیع شده مانند بلاکچین استفاده می شوند. این مکانیسم ها تضمین می کنند که همه شرکت کنندگان در مورد وضعیت بلاکچین به اجماع برسند و از دوگانگی اطلاعات جلوگیری می کنند. دو نوع رایج آن عبارتند از:

اثبات کار (Proof of Work – PoW)

اثبات کار (PoW) مکانیسمی است که در آن ماینرها برای حل یک پازل رمزنگاری شده پیچیده با یکدیگر رقابت می کنند. اولین ماینری که پاسخ صحیح را پیدا می کند و آن را به شبکه ثابت می کند، حق افزودن بلوک بعدی به بلاکچین و دریافت پاداش بلاک را به دست می آورد. این فرآیند نیازمند توان محاسباتی و انرژی قابل توجهی است و امنیت شبکه را با دشوار کردن دستکاری اطلاعات تضمین می کند. بیت کوین از PoW استفاده می کند.

اثبات سهام (Proof of Stake – PoS)

اثبات سهام (PoS) مکانیسمی جایگزین برای PoW است که در آن، به جای رقابت محاسباتی، شرکت کنندگان بر اساس میزان ارز دیجیتالی که در شبکه استیک (قفل) کرده اند، برای اعتبارسنجی تراکنش ها و ایجاد بلوک های جدید انتخاب می شوند. هرچه یک شرکت کننده سهام بیشتری داشته باشد، شانس بیشتری برای انتخاب شدن به عنوان اعتبارسنج (validator) و دریافت پاداش دارد. هدف PoS کاهش مصرف انرژی و افزایش مقیاس پذیری است. اتریوم پس از مرج (The Merge) به PoS مهاجرت کرد.

هش ریت (Hash Rate)

هش ریت (Hash Rate) معیاری برای اندازه گیری توان پردازشی و سرعت یک شبکه بلاکچین در انجام محاسبات رمزنگاری است. این مقدار نشان دهنده تعداد حدس هایی است که ماینرها در هر ثانیه برای یافتن پاسخ پازل هش می زنند. هش ریت بالاتر به معنای امنیت بیشتر شبکه و افزایش پتانسیل برای استخراج بلوک های جدید است.

پاداش بلاک (Block Reward)

پاداش بلاک (Block Reward) مقدار ارز دیجیتالی است که به ماینر یا اعتبارسنجی اهدا می شود که با موفقیت یک بلوک جدید را به بلاکچین اضافه کرده است. این پاداش معمولاً شامل توکن های تازه تولید شده و کارمزدهای تراکنش موجود در آن بلوک است.

استخر استخراج (Mining Pool)

استخر استخراج (Mining Pool) گروهی از ماینرها هستند که قدرت محاسباتی خود را با یکدیگر ترکیب می کنند تا شانس یافتن یک بلوک و دریافت پاداش بلاک را افزایش دهند. پاداش به دست آمده، سپس بین اعضای استخر بر اساس میزان قدرت هشی که هر یک ارائه داده است، تقسیم می شود.

سختی استخراج (Difficulty)

سختی استخراج (Difficulty) پارامتری است که به طور خودکار در شبکه بلاکچین تنظیم می شود تا سرعت تولید بلوک های جدید را ثابت نگه دارد. این پارامتر تضمین می کند که حتی با افزایش تعداد ماینرها و هش ریت کلی شبکه، میانگین زمان یافتن هر بلوک تقریباً ثابت بماند. سطوح دشواری بالاتر، به قدرت محاسباتی بیشتری برای استخراج نیاز دارند.

ASIC (Application-Specific Integrated Circuit)

ASIC (Application-Specific Integrated Circuit) به سخت افزارهای تخصصی گفته می شود که به طور خاص برای استخراج ارز دیجیتال خاصی طراحی و بهینه سازی شده اند. این دستگاه ها در مقایسه با پردازنده های مرکزی (CPU) یا کارت های گرافیک (GPU)، در انجام محاسبات پیچیده الگوریتم های استخراج بسیار کارآمدتر و قدرتمندتر هستند.

هاوینگ (Halving)

هاوینگ (Halving) یک رویداد از پیش برنامه ریزی شده در پروتکل برخی ارزهای دیجیتال (مانند بیت کوین) است که در آن پاداش بلاک ماینرها به نصف کاهش می یابد. این رویداد هر چند سال یکبار (برای بیت کوین تقریباً هر چهار سال) رخ می دهد و به کاهش نرخ عرضه کوین های جدید و کنترل تورم کمک می کند. هاوینگ معمولاً تأثیر قابل توجهی بر قیمت بازار ارز دیجیتال مربوطه دارد.

فارم ماینینگ (Mining Farm)

فارم ماینینگ (Mining Farm) یک مرکز بزرگ و تخصصی است که تعداد زیادی از دستگاه های ماینینگ (اغلب ASIC) در آن به صورت متمرکز برای استخراج ارزهای دیجیتال به کار گرفته می شوند. این فارم ها معمولاً برای دسترسی به انرژی ارزان تر و مقیاس پذیری بالا ساخته می شوند.

استخراج ابری (Cloud Mining)

استخراج ابری (Cloud Mining) سرویسی است که به افراد امکان می دهد تا قدرت محاسباتی لازم برای استخراج ارز دیجیتال را از یک شرکت ارائه دهنده سرویس اجاره کنند. در این روش، کاربران نیازی به خرید، نگهداری یا مدیریت سخت افزار ماینینگ ندارند و تنها با پرداخت هزینه، سهمی از سود استخراج را دریافت می کنند. این روش می تواند ریسک های خاص خود را داشته باشد.

اصطلاحات مرتبط با کیف پول و امنیت (Wallet & Security Terms)

کیف پول های ارز دیجیتال ابزارهای ضروری برای نگهداری و مدیریت دارایی های دیجیتالی هستند. درک انواع کیف پول ها و اقدامات امنیتی مرتبط با آن ها، برای هر کاربر ارز دیجیتال از اهمیت بالایی برخوردار است. این بخش به معرفی اصطلاحات رایج در زمینه کیف پول ها و جنبه های امنیتی آن ها می پردازد.

کیف پول (Wallet)

کیف پول (Wallet) یک برنامه نرم افزاری یا سخت افزاری است که به شما امکان می دهد کلیدهای خصوصی و عمومی خود را ذخیره کنید، موجودی ارزهای دیجیتال خود را بررسی کنید و تراکنش ها را انجام دهید. کیف پول ها در واقع خود ارز دیجیتال را ذخیره نمی کنند، بلکه دسترسی به آن را در بلاکچین فراهم می کنند.

کیف پول داغ (Hot Wallet)

کیف پول داغ (Hot Wallet) به کیف پول هایی گفته می شود که به اینترنت متصل هستند. این کیف پول ها دسترسی سریع و آسان به دارایی ها را فراهم می کنند و برای معاملات روزمره مناسب هستند. نمونه هایی از کیف پول های داغ شامل کیف پول های صرافی ها (مانند نوبیتکس)، کیف پول های نرم افزاری موبایل (مانند تراست ولت) و کیف پول های تحت وب می شوند. اگرچه راحت هستند، اما به دلیل اتصال به اینترنت، آسیب پذیری بیشتری در برابر حملات سایبری دارند.

کیف پول سرد (Cold Wallet)

کیف پول سرد (Cold Wallet) به کیف پول هایی گفته می شود که آفلاین هستند و اتصال مستقیم به اینترنت ندارند. این کیف پول ها بالاترین سطح امنیت را برای نگهداری بلندمدت ارزهای دیجیتال ارائه می دهند، زیرا در برابر حملات آنلاین مصون هستند. کیف پول های سخت افزاری و کاغذی نمونه های اصلی کیف پول سرد محسوب می شوند.

کیف پول سخت افزاری (Hardware Wallet)

کیف پول سخت افزاری (Hardware Wallet) یک دستگاه فیزیکی کوچک (مشابه فلش مموری) است که کلیدهای خصوصی شما را به صورت آفلاین و امن ذخیره می کند. این دستگاه ها برای امضای تراکنش ها به صورت آفلاین طراحی شده اند و تنها هنگام نیاز به انجام تراکنش، به کامپیوتر متصل می شوند. Ledger و Trezor از معروف ترین برندهای کیف پول سخت افزاری هستند که امنیت بسیار بالایی را فراهم می کنند.

کیف پول کاغذی (Paper Wallet)

کیف پول کاغذی (Paper Wallet) به یک برگ کاغذ چاپی گفته می شود که شامل کلید عمومی (آدرس کیف پول) و کلید خصوصی شما به صورت کد QR است. این روش نیز یک نوع کیف پول سرد محسوب می شود و برای نگهداری آفلاین دارایی ها به کار می رود. با این حال، به دلیل آسیب پذیری در برابر عوامل فیزیکی (آتش سوزی، رطوبت، گم شدن) و دشواری در استفاده مجدد، کمتر توصیه می شود.

کیف پول چند امضایی (Multi-signature Wallet)

کیف پول چند امضایی (Multi-signature Wallet) یا Multi-sig، نوعی کیف پول است که برای تأیید و اجرای یک تراکنش، به بیش از یک امضا (کلید خصوصی) نیاز دارد. به عنوان مثال، یک کیف پول مولتی سیگ می تواند برای انجام تراکنش، نیازمند تأیید حداقل ۲ از ۳ یا ۳ از ۵ کلید خصوصی باشد. این ویژگی امنیت را به شدت افزایش می دهد و اغلب برای حساب های سازمانی یا مشترک استفاده می شود.

کیف پول حضانتی (Custodial Wallet)

در یک کیف پول حضانتی (Custodial Wallet)، شخص ثالث (معمولاً یک صرافی یا ارائه دهنده خدمات) مسئول نگهداری کلیدهای خصوصی شما و در نتیجه کنترل دارایی های شماست. راحتی استفاده و بازیابی آسان حساب در صورت فراموشی رمز عبور از مزایای آن است، اما در مقابل، شما کنترل کامل بر دارایی های خود را از دست می دهید و باید به ارائه دهنده خدمات اعتماد کنید. کیف پول های موجود در صرافی های متمرکز، نمونه ای از کیف پول های حضانتی هستند.

کیف پول غیرحضانتی (Non-Custodial Wallet)

کیف پول غیرحضانتی (Non-Custodial Wallet) به شما کنترل کامل و انحصاری بر کلیدهای خصوصی و در نتیجه دارایی هایتان را می دهد. در این نوع کیف پول، هیچ شخص ثالثی به کلیدهای خصوصی شما دسترسی ندارد. این روش حداکثر امنیت و تمرکززدایی را فراهم می کند، اما مسئولیت نگهداری امن از کلیدها و عبارت بازیابی تماماً بر عهده خود کاربر است. در صورت گم شدن کلید خصوصی یا عبارت بازیابی، دارایی ها برای همیشه از دست خواهند رفت.

عبارت بازیابی (Seed Phrase/Recovery Phrase)

عبارت بازیابی (Seed Phrase)، که به آن Seed کلمات یا عبارت بذر نیز گفته می شود، دنباله ای از ۱۲ یا ۲۴ کلمه تصادفی است که به عنوان یک رمز عبور اصلی برای کیف پول ارز دیجیتال شما عمل می کند. این عبارت برای بازیابی دسترسی به دارایی هایتان در صورت از دست دادن دستگاه (تلفن، کامپیوتر، کیف پول سخت افزاری) یا فراموشی رمز عبور کیف پول ضروری است. عبارت بازیابی مهم ترین عنصر امنیتی کیف پول شماست و باید به صورت آفلاین، امن و در چندین مکان مجزا نگهداری شود.

امنیت دو مرحله ای (Two-Factor Authentication – 2FA)

امنیت دو مرحله ای (2FA) یک لایه امنیتی اضافی است که فراتر از رمز عبور عمل می کند. با فعال سازی 2FA، علاوه بر رمز عبور، برای ورود به حساب یا تأیید تراکنش ها، به یک کد دوم نیز نیاز خواهید داشت که معمولاً از طریق یک اپلیکیشن (مانند Google Authenticator) یا پیامک به تلفن همراه شما ارسال می شود. استفاده از 2FA در صرافی ها و کیف پول های آنلاین به شدت توصیه می شود تا از دسترسی غیرمجاز به حساب شما جلوگیری شود.

اصطلاحات رایج در صرافی ها و معاملات (Exchange & Trading Terms)

معامله ارزهای دیجیتال در صرافی ها، قلب تپنده بازار کریپتو است. برای فعالیت موفق در این فضا، درک اصطلاحات مربوط به نحوه عملکرد صرافی ها، انواع سفارشات و معیارهای معاملاتی ضروری است. این بخش به توضیح مهم ترین واژگان در حوزه صرافی و ترید می پردازد.

صرافی متمرکز (Centralized Exchange – CEX)

صرافی متمرکز (CEX) پلتفرمی است که توسط یک شرکت یا نهاد مرکزی اداره می شود و به عنوان واسطه بین خریداران و فروشندگان عمل می کند. در CEXها، شما دارایی های خود را به نوعی به صرافی سپرده اید (کیف پول حضانتی) و صرافی مسئولیت نگهداری و مدیریت کلیدهای خصوصی را بر عهده دارد. نقدینگی بالا، سهولت استفاده و خدمات مشتری از مزایای CEXها هستند، اما در مقابل، نیاز به احراز هویت (KYC) و خطرات امنیتی مربوط به نگهداری دارایی ها توسط شخص ثالث از معایب آن هاست.

صرافی غیرمتمرکز (Decentralized Exchange – DEX)

صرافی غیرمتمرکز (DEX) پلتفرمی است که امکان معامله مستقیم ارزهای دیجیتال بین کاربران را بدون نیاز به واسطه مرکزی فراهم می کند. در DEXها، کنترل کلیدهای خصوصی و دارایی ها همواره در دست خود کاربر باقی می ماند (کیف پول غیرحضانتی). DEXها امنیت و حریم خصوصی بالاتری ارائه می دهند و نیازی به احراز هویت ندارند، اما ممکن است نقدینگی پایین تر و رابط کاربری پیچیده تری داشته باشند. یونی سواپ (Uniswap) و پنکیک سواپ (PancakeSwap) نمونه هایی از DEX هستند.

جفت ارز دیجیتال (Cryptocurrency Pair)

جفت ارز دیجیتال (Cryptocurrency Pair) به دو ارز دیجیتال گفته می شود که در یک صرافی می توانند با یکدیگر معامله شوند. جفت ارزها نشان می دهند که با یک ارز، چه مقدار از ارز دیگر قابل خریداری است. به عنوان مثال، BTC/USDT نشان می دهد که بیت کوین در برابر تتر (USDT) معامله می شود و قیمت نمایش داده شده، بهای یک بیت کوین بر حسب تتر است.

معاملات اسپات (Spot Trading)

معاملات اسپات (Spot Trading) به خرید و فروش فوری ارزهای دیجیتال با قیمت لحظه ای بازار اشاره دارد. در این نوع معامله، انتقال مالکیت دارایی به صورت آنی یا در کوتاه ترین زمان ممکن انجام می شود. معاملات اسپات ساده ترین و رایج ترین نوع معامله در بازار ارزهای دیجیتال هستند و به افراد امکان می دهند تا دارایی را واقعاً خریداری کرده و مالک آن شوند.

اوردر بوک (Order Book)

اوردر بوک (Order Book) یک فهرست لحظه ای از تمام سفارشات خرید و فروش (اوردرها) یک جفت ارز دیجیتال خاص در یک صرافی است. این اوردرها شامل قیمت های پیشنهادی خریداران (Bid) و قیمت های درخواستی فروشندگان (Ask) به همراه حجم معاملات مربوطه هستند. اوردر بوک نشان دهنده عمق بازار و میزان نقدینگی برای یک دارایی خاص است.

حجم معاملات (Trading Volume)

حجم معاملات (Trading Volume) به کل مقدار یک ارز دیجیتال معامله شده در یک صرافی یا در کل بازار در یک دوره زمانی مشخص (مثلاً ۲۴ ساعت) اشاره دارد. حجم معاملات بالا نشان دهنده فعالیت زیاد در بازار و نقدینگی بالای آن دارایی است، در حالی که حجم پایین می تواند نشان دهنده عدم علاقه یا رکود باشد. تحلیل حجم معاملات به تریدرها در شناسایی روندهای بازار کمک می کند.

کارمزد معاملات (Trading Fees)

کارمزد معاملات (Trading Fees) هزینه ای است که صرافی ها برای انجام هر تراکنش خرید یا فروش از کاربران دریافت می کنند. این کارمزد می تواند درصدی از ارزش معامله باشد یا یک مبلغ ثابت. ساختار کارمزدها بسته به صرافی و حجم معاملات کاربر متفاوت است و نقش مهمی در سودآوری تریدرها دارد.

احراز هویت (KYC – Know Your Customer)

احراز هویت (KYC) فرآیندی است که در آن صرافی های متمرکز و نهادهای مالی، هویت مشتریان خود را تأیید می کنند. این فرآیند معمولاً شامل ارائه مدارک شناسایی مانند کارت ملی، پاسپورت و تأیید آدرس محل سکونت است. KYC برای رعایت قوانین ضد پول شویی (AML) و مبارزه با تأمین مالی تروریسم ضروری است و امنیت کاربران را نیز افزایش می دهد.

سفارش بازار (Market Order)

سفارش بازار (Market Order) نوعی از سفارش خرید یا فروش است که بلافاصله با بهترین قیمت موجود در اوردر بوک اجرا می شود. این سفارش سرعت بالایی دارد و تضمین می کند که معامله انجام شود، اما تضمینی برای قیمت دقیق اجرا وجود ندارد، به ویژه در بازارهای کم عمق.

سفارش محدود (Limit Order)

سفارش محدود (Limit Order) نوعی از سفارش خرید یا فروش است که با قیمتی مشخص یا بهتر از آن اجرا می شود. کاربر یک قیمت (قیمت محدود) را تعیین می کند و سفارش تا زمانی که قیمت بازار به آن قیمت یا بهتر از آن برسد، اجرا نمی شود. این نوع سفارش به تریدرها اجازه می دهد تا قیمت مورد نظر خود را برای ورود یا خروج از معامله تعیین کنند و از نوسانات لحظه ای در امان بمانند.

سفارش توقف (Stop Order/Stop-Loss Order)

سفارش توقف (Stop Order) یا حد ضرر (Stop-Loss Order)، نوعی از سفارش است که با رسیدن قیمت به یک سطح مشخص (قیمت توقف)، فعال می شود و به یک سفارش بازار یا سفارش محدود تبدیل می گردد. این ابزار عمدتاً برای مدیریت ریسک و محدود کردن ضرر احتمالی در معاملات استفاده می شود. به عنوان مثال، اگر شما یک ارز دیجیتال را خریداری کرده اید و نمی خواهید بیش از حد مشخصی ضرر کنید، می توانید یک سفارش حد ضرر زیر قیمت خرید خود قرار دهید تا در صورت ریزش بازار، به صورت خودکار دارایی شما فروخته شود.

لیکوئید شدن (Liquidation)

لیکوئید شدن (Liquidation) به فرآیند بسته شدن اجباری یک موقعیت معاملاتی (معمولاً در معاملات مارجین یا فیوچرز) توسط صرافی، به دلیل کافی نبودن مارجین (وجه تضمین) برای پوشش ضررهای وارده اشاره دارد. زمانی که ارزش دارایی شما در یک موقعیت اهرمی به سطحی برسد که دیگر نتواند زیان های باز را پوشش دهد، صرافی به صورت خودکار موقعیت شما را می بندد تا از زیان بیشتر جلوگیری کند. این اتفاق به از دست دادن بخش قابل توجهی یا تمام سرمایه اولیه منجر می شود.

مارجین تریدینگ (Margin Trading)

مارجین تریدینگ (Margin Trading) نوعی معامله است که در آن تریدرها از وجوه قرض گرفته شده از صرافی یا سایر کاربران برای افزایش قدرت خرید خود استفاده می کنند. این روش امکان کسب سود بیشتر را فراهم می کند، اما ریسک لیکوئید شدن و ضررهای بزرگ تر را نیز به همراه دارد. تریدرها با استفاده از اهرم (Leverage) می توانند با سرمایه کم، موقعیت های بزرگ تری را باز کنند.

فیوچرز (Futures Trading)

فیوچرز (Futures Trading) یا معاملات آتی، نوعی قرارداد مشتقه است که به تریدرها اجازه می دهد تا بر اساس قیمت آتی یک دارایی (مانند بیت کوین) شرط بندی کنند، بدون اینکه واقعاً آن دارایی را در اختیار داشته باشند. قراردادهای فیوچرز دارای تاریخ انقضا هستند و تریدرها می توانند هم در صورت افزایش قیمت (Long) و هم در صورت کاهش قیمت (Short) سود کسب کنند. این معاملات نیز معمولاً با اهرم انجام می شوند و ریسک بالایی دارند.

لوریج (Leverage)

لوریج (Leverage) یا اهرم، ابزاری است که در معاملات مارجین و فیوچرز استفاده می شود و به تریدرها امکان می دهد تا با سرمایه کمتر، موقعیت های معاملاتی بزرگ تری را باز کنند. لوریج به صورت یک نسبت (مثلاً 10x یا 50x) بیان می شود. استفاده از لوریج می تواند سود را چند برابر کند، اما به همان نسبت، ضررها را نیز بزرگ تر می کند.

استیبل کوین (Stablecoin)

استیبل کوین (Stablecoin) نوعی ارز دیجیتال است که ارزش آن به یک دارایی با ثبات تر مانند دلار آمریکا، طلا یا یک سبد از ارزهای فیات گره خورده است. هدف استیبل کوین ها، کاهش نوسانات قیمتی رایج در سایر ارزهای دیجیتال و فراهم آوردن یک ابزار با ثبات برای معاملات و ذخیره ارزش است. تتر (USDT) و یواس دی کوین (USDC) از محبوب ترین استیبل کوین ها هستند.

دیپوزیت (Deposit)

دیپوزیت (Deposit) به معنای واریز ارز دیجیتال یا فیات به حساب کاربری خود در یک صرافی است. این فرآیند معمولاً شامل ارسال ارز از کیف پول خارجی یا حساب بانکی شما به آدرس واریز مشخص شده توسط صرافی است.

برداشت (Withdrawal)

برداشت (Withdrawal) به معنای انتقال ارز دیجیتال یا فیات از حساب کاربری خود در یک صرافی به یک کیف پول خارجی یا حساب بانکی است. این فرآیند شامل تأیید مقصد و میزان برداشت توسط کاربر است.

اصطلاحات وضعیت بازار و روانشناسی ترید (Market Sentiment & Trading Psychology Terms)

بازار ارزهای دیجیتال به شدت تحت تأثیر احساسات و روانشناسی جمعی تریدرها قرار دارد. درک اصطلاحاتی که این حالات بازار را توصیف می کنند، برای هر سرمایه گذار و تریدر حیاتی است تا بتواند تصمیمات عقلانی تری بگیرد و از دام های روانی بازار دوری کند. این بخش به معرفی این اصطلاحات می پردازد.

بازار گاوی (Bull Market)

بازار گاوی (Bull Market) به دوره ای اطلاق می شود که در آن قیمت دارایی های دیجیتال (یا به طور کلی هر بازاری) به طور مداوم و در یک بازه زمانی نسبتاً طولانی در حال افزایش است. این دوره با خوش بینی، افزایش تقاضا و اعتماد سرمایه گذاران مشخص می شود. اصطلاح گاو برای نشان دادن حرکت رو به بالای شاخ های گاو نر در هنگام حمله، استعاره ای از حرکت صعودی قیمت ها در بازار است.

بازار خرسی (Bear Market)

بازار خرسی (Bear Market) دوره ای است که در آن قیمت دارایی های دیجیتال به طور مداوم و در یک بازه زمانی طولانی در حال کاهش است. این دوره با بدبینی، کاهش تقاضا و ترس در میان سرمایه گذاران همراه است. اصطلاح خرس به نحوه حمله خرس اشاره دارد که با پنجه های خود به سمت پایین ضربه می زند، استعاره ای از روند نزولی قیمت ها در بازار.

HODL

HODL یک اصطلاح عامیانه در جامعه کریپتوکارنسی است که از غلط املایی کلمه HOLD (نگه داشتن) در یک فروم آنلاین بیت کوین در سال ۲۰۱۳ سرچشمه گرفت. این اصطلاح به استراتژی نگهداری بلندمدت ارزهای دیجیتال، بدون توجه به نوسانات کوتاه مدت بازار، اشاره دارد. HODLing برای بسیاری از سرمایه گذاران به یک فلسفه تبدیل شده است که بر اعتقاد به پتانسیل رشد بلندمدت ارزهای دیجیتال تأکید دارد.

FUD (Fear, Uncertainty, Doubt)

FUD (Fear, Uncertainty, Doubt) مخفف ترس، عدم اطمینان، و شک است. این اصطلاح به انتشار عمدی اطلاعات منفی، گمراه کننده یا حتی دروغین با هدف ایجاد ترس و تردید در میان سرمایه گذاران و جامعه کریپتو اشاره دارد. هدف FUD معمولاً دستکاری احساسات بازار، کاهش قیمت یک ارز دیجیتال خاص یا تضعیف اعتماد به کل بازار است.

FOMO (Fear Of Missing Out)

FOMO (Fear Of Missing Out) مخفف ترس از دست دادن فرصت است. این یک پدیده روانشناختی رایج در بازارهای مالی است که در آن افراد به دلیل ترس از دست دادن سودهای احتمالی، به سرعت و بدون تحلیل کافی، اقدام به خرید دارایی می کنند، معمولاً زمانی که قیمت ها در حال افزایش شدید هستند. FOMO می تواند منجر به تصمیمات هیجانی و ضررهای مالی قابل توجه شود.

ATH (All-Time High)

ATH (All-Time High) مخفف بالاترین قیمت تاریخی است. این اصطلاح به بالاترین قیمتی اشاره دارد که یک ارز دیجیتال خاص یا کل بازار کریپتو در تمام دوران فعالیت خود به آن رسیده است. ATH یک نقطه عطف مهم در عملکرد قیمتی یک دارایی محسوب می شود.

ATL (All-Time Low)

ATL (All-Time Low) مخفف پایین ترین قیمت تاریخی است. این اصطلاح به پایین ترین قیمتی اشاره دارد که یک ارز دیجیتال خاص یا کل بازار کریپتو در تمام دوران فعالیت خود به آن رسیده است. ATL نیز مانند ATH، یک نقطه مرجع مهم در تحلیل روند قیمتی یک دارایی است.

آلت کوین (Altcoin)

آلت کوین (Altcoin) مخفف alternative coin به معنای کوین جایگزین است. این اصطلاح برای توصیف هر ارز دیجیتالی به جز بیت کوین استفاده می شود. آلت کوین ها شامل طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال با کاربردها و ویژگی های مختلف هستند، از جمله اتریوم، ریپل، لایت کوین و هزاران کوین دیگر.

میم کوین (Meme Coin)

میم کوین (Meme Coin) نوعی ارز دیجیتال است که معمولاً از یک میم اینترنتی یا یک شوخی محبوب سرچشمه می گیرد و فاقد کاربرد یا فناوری زیربنایی جدی است. ارزش این کوین ها عمدتاً بر اساس هیجان جامعه، ترندهای شبکه های اجتماعی و تأیید افراد مشهور نوسان می کند. دوج کوین (Dogecoin) و شیبا اینو (Shiba Inu) نمونه های شناخته شده میم کوین ها هستند.

عرضه اولیه کوین (ICO – Initial Coin Offering)

عرضه اولیه کوین (ICO) روشی برای جمع آوری سرمایه توسط پروژه های جدید بلاکچین است. در یک ICO، توسعه دهندگان توکن های جدید خود را در ازای دریافت ارزهای دیجیتال دیگر (مانند بیت کوین یا اتریوم) به سرمایه گذاران اولیه عرضه می کنند. این روش به استارت آپ ها امکان می دهد تا برای توسعه پروژه های خود سرمایه جذب کنند.

عرضه اولیه صرافی (IEO – Initial Exchange Offering)

عرضه اولیه صرافی (IEO) نیز روشی برای جمع آوری سرمایه است که توسط صرافی های ارز دیجیتال مدیریت می شود. در IEO، صرافی مسئول انجام فرآیند عرضه توکن و فروش آن به کاربران خود است. این روش به پروژه ها اعتبار و دسترسی به پایگاه بزرگی از کاربران را می دهد و برای سرمایه گذاران نیز امنیت و شفافیت بیشتری به همراه دارد.

پامپ و دامپ (Pump and Dump)

پامپ و دامپ (Pump and Dump) یک طرح کلاهبرداری است که در آن گروهی از افراد به صورت هماهنگ، قیمت یک ارز دیجیتال (معمولاً با مارکت کپ پایین) را به صورت مصنوعی بالا می برند (پامپ) و سپس ناگهان دارایی های خود را با قیمت بالا می فروشند (دامپ). این عمل باعث سقوط شدید قیمت می شود و سرمایه گذارانی که فریب خورده اند، متحمل ضررهای سنگین می شوند.

نهنگ (Whale)

نهنگ (Whale) اصطلاحی است که به سرمایه گذاران بسیار بزرگی در بازار ارزهای دیجیتال گفته می شود که مقادیر عظیمی از یک ارز دیجیتال را در اختیار دارند. به دلیل حجم بالای دارایی، اقدامات نهنگ ها (خرید یا فروش گسترده) می تواند تأثیر قابل توجهی بر قیمت بازار آن ارز دیجیتال داشته باشد.

نوسان (Volatility)

نوسان (Volatility) معیاری برای اندازه گیری میزان تغییر قیمت یک دارایی در یک دوره زمانی مشخص است. ارزهای دیجیتال به دلیل ماهیت نوظهور و عوامل متعدد تأثیرگذار، معمولاً دارای نوسانات بالایی هستند. نوسان بالا می تواند فرصت های سودآوری بیشتری ایجاد کند، اما ریسک ضرر را نیز به شدت افزایش می دهد.

رالی (Rally)

رالی (Rally) به یک دوره کوتاه از افزایش سریع قیمت در بازار ارزهای دیجیتال اشاره دارد که معمولاً پس از یک دوره رکود یا کاهش قیمت اتفاق می افتد. رالی می تواند نشانه ای از بازگشت روند صعودی باشد یا تنها یک اصلاح موقت در روند نزولی.

اصلاح قیمت (Correction)

اصلاح قیمت (Correction) به کاهش قیمت یک دارایی (معمولاً بین ۱۰ تا ۲۰ درصد) گفته می شود که پس از یک دوره رشد قابل توجه اتفاق می افتد. اصلاح قیمت یک بخش طبیعی و سالم از چرخه بازار است و نشان دهنده خنثی شدن هیجانات و تثبیت بازار پیش از ادامه روند (صعودی یا نزولی) است.

اصطلاحات مربوط به پروژه ها، اکوسیستم و کاربردها (Project, Ecosystem & Use Case Terms)

دنیای ارزهای دیجیتال فراتر از صرفاً خرید و فروش کوین هاست؛ این حوزه شامل اکوسیستم های پیچیده، پروژه های نوآورانه و کاربردهای متنوع بلاکچین است. این بخش به بررسی اصطلاحاتی می پردازد که درک عمیق تری از ابعاد وسیع تر این فناوری و کاربردهای آن ارائه می دهد.

DeFi (Decentralized Finance)

DeFi (Decentralized Finance) یا امور مالی غیرمتمرکز، به اکوسیستمی از برنامه های مالی (dApps) اشاره دارد که بر روی بلاکچین ساخته شده اند و بدون نیاز به واسطه های سنتی (مانند بانک ها و موسسات مالی) عمل می کنند. DeFi شامل خدماتی مانند وام دهی و وام گیری، پلتفرم های تبادل، استیکینگ و بیمه غیرمتمرکز است که شفافیت و دسترسی پذیری بیشتری را برای کاربران فراهم می کند.

NFT (Non-Fungible Token)

NFT (Non-Fungible Token) یا توکن غیرقابل تعویض، یک دارایی دیجیتال منحصربه فرد است که در بلاکچین ثبت می شود و مالکیت یک آیتم خاص را تأیید می کند. برخلاف ارزهای دیجیتال که قابل تعویض هستند (هر بیت کوین معادل بیت کوین دیگر است)، هر NFT منحصربه فرد بوده و نمی توان آن را با NFT دیگری جایگزین کرد. NFTها برای نمایندگی مالکیت آثار هنری دیجیتال، موسیقی، ویدئو، اقلام درون بازی و سایر کلکسیون های دیجیتال استفاده می شوند.

DAO (Decentralized Autonomous Organization)

DAO (Decentralized Autonomous Organization) یا سازمان خودگردان غیرمتمرکز، یک نهاد است که با استفاده از قراردادهای هوشمند بر روی بلاکچین اداره می شود و بدون نیاز به مدیریت مرکزی انسانی عمل می کند. قوانین و مقررات DAO در کد آن نوشته شده و تصمیم گیری ها از طریق رأی گیری توکن داران انجام می شود. DAOها برای اداره پروژه ها، صندوق های سرمایه گذاری و حتی جوامع آنلاین به کار می روند.

DApps (Decentralized Applications)

DApps (Decentralized Applications) یا برنامه های غیرمتمرکز، نرم افزارهایی هستند که بر روی یک شبکه بلاکچین (مانند اتریوم) اجرا می شوند و از ویژگی های تمرکززدایی بهره می برند. برخلاف برنامه های سنتی که بر روی سرورهای مرکزی اجرا می شوند، DAppها از مجموعه ای از نودها در شبکه بلاکچین برای پردازش داده ها استفاده می کنند. این ویژگی مقاومت در برابر سانسور و شفافیت را افزایش می دهد.

متاورس (Metaverse)

متاورس (Metaverse) یک دنیای مجازی سه بعدی و فراگیر است که در آن کاربران می توانند با یکدیگر و با اشیاء دیجیتال تعامل داشته باشند. بلاکچین و ارزهای دیجیتال نقش کلیدی در توسعه متاورس دارند، زیرا امکان مالکیت دارایی های دیجیتال (از طریق NFT)، انجام معاملات اقتصادی و ایجاد هویت دیجیتال منحصر به فرد را در این فضا فراهم می کنند.

Web3

Web3 یا وب 3.0، به نسل بعدی اینترنت اشاره دارد که بر پایه فناوری های غیرمتمرکز مانند بلاکچین و ارزهای دیجیتال بنا شده است. هدف Web3، بازگرداندن کنترل داده ها و حریم خصوصی به کاربران، تمرکززدایی از پلتفرم های بزرگ و ایجاد یک اینترنت مبتنی بر مالکیت و حاکمیت کاربر است. در Web3، کاربران می توانند محتوای خود را کنترل کرده و در مدیریت پلتفرم ها مشارکت داشته باشند.

استیکینگ (Staking)

استیکینگ (Staking) فرآیندی است که در آن کاربران ارزهای دیجیتال خود را در یک کیف پول یا پلتفرم برای حمایت از عملیات یک شبکه بلاکچین (معمولاً مبتنی بر اثبات سهام – PoS) قفل می کنند. در ازای این کار، آن ها پاداش دریافت می کنند، مشابه بهره ای که در حساب های بانکی سنتی کسب می شود. استیکینگ راهی برای کسب درآمد غیرفعال (Passive Income) از طریق نگهداری ارزهای دیجیتال است.

یلد فارمینگ (Yield Farming)

یلد فارمینگ (Yield Farming) یک استراتژی پیچیده در حوزه DeFi است که هدف آن کسب حداکثر پاداش از دارایی های ارز دیجیتال است. در یلد فارمینگ، کاربران دارایی های خود را در پروتکل های مختلف DeFi سپرده گذاری می کنند (مثلاً برای وام دهی یا تأمین نقدینگی) و در ازای آن، کارمزد تراکنش ها، پاداش های توکن و سایر مشوق ها را دریافت می کنند. این روش می تواند سود بالایی داشته باشد اما با ریسک های قابل توجهی نیز همراه است.

ایردراپ (Airdrop)

ایردراپ (Airdrop) فرآیندی است که در آن یک پروژه بلاکچین، توکن های جدید خود را به صورت رایگان به کیف پول های کاربران واجد شرایط ارسال می کند. ایردراپ ها معمولاً با هدف افزایش آگاهی در مورد پروژه، توزیع توکن ها به جامعه بزرگ تر، یا پاداش به کاربران وفادار انجام می شوند. کاربران اغلب برای دریافت ایردراپ باید کارهای کوچکی مانند دنبال کردن پروژه در شبکه های اجتماعی انجام دهند.

توکن سوزی (Burn)

توکن سوزی (Burn) به فرآیند حذف دائمی توکن های ارز دیجیتال از گردش (یعنی از بین بردن آن ها) اشاره دارد. این کار معمولاً با ارسال توکن ها به یک آدرس کیف پول غیرقابل بازیابی (آدرس سوزی) انجام می شود. توکن سوزی با هدف کاهش عرضه کل یک توکن، افزایش کمیابی آن و در نتیجه بالقوه افزایش ارزش آن انجام می شود.

گس فی (Gas Fee)

گس فی (Gas Fee) به هزینه ای اشاره دارد که کاربران برای انجام تراکنش ها و اجرای قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم (و برخی دیگر از بلاکچین ها) می پردازند. گس فی برای جبران قدرت محاسباتی مورد نیاز برای پردازش تراکنش ها توسط ماینرها/اعتبارسنج ها پرداخت می شود. قیمت گس فی بسته به میزان ترافیک شبکه و پیچیدگی عملیات متغیر است.

وایت پیپر (Whitepaper)

وایت پیپر (Whitepaper) یک سند رسمی و جامع است که توسط توسعه دهندگان یک پروژه ارز دیجیتال منتشر می شود. این سند جزئیات فنی، اهداف، فناوری زیربنایی، مدل اقتصادی، نقشه راه و تیم توسعه دهنده پروژه را تشریح می کند. وایت پیپر یک منبع حیاتی برای سرمایه گذاران و علاقه مندان است تا پیش از تصمیم گیری برای سرمایه گذاری، در مورد یک پروژه تحقیق کنند.

رودمپ (Roadmap)

رودمپ (Roadmap) یک برنامه زمانی است که مراحل توسعه و اهداف آتی یک پروژه ارز دیجیتال را نشان می دهد. این شامل برنامه های پروژه برای آینده، ویژگی های جدید، نقاط عطف و تاریخ های تقریبی راه اندازی است. رودمپ به سرمایه گذاران و جامعه کمک می کند تا از پیشرفت پروژه آگاه شوند و انتظارات واقع بینانه ای داشته باشند.

تسلط بر این اصطلاحات نه تنها شما را به یک کاربر آگاه تبدیل می کند، بلکه فرصت های جدیدی را برای مشارکت عمیق تر در نوآوری های مالی و فناوری آینده فراهم می آورد.

سوالات متداول

چرا اصطلاحات ارز دیجیتال اینقدر زیاد و گیج کننده هستند؟

تعداد زیاد و پیچیدگی اصطلاحات ارز دیجیتال ناشی از ماهیت نوظهور و چندرشته ای این حوزه است. فناوری بلاکچین، رمزنگاری، امور مالی، و علوم کامپیوتر همگی در هم تنیده اند و هر یک مجموعه ای از واژگان تخصصی خود را دارند. علاوه بر این، سرعت بالای نوآوری و ظهور مداوم پروژه ها و کاربردهای جدید، به طور پیوسته اصطلاحات تازه ای را به این دایره لغات اضافه می کند. این عوامل در کنار ماهیت غیرمتمرکز و جهانی این بازار، موجب تنوع و گاه پیچیدگی واژگان آن می شود.

کدام اصطلاحات برای شروع ضروری تر هستند؟

برای مبتدیان، درک اصطلاحات پایه و اساسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این اصطلاحات شامل مفاهیمی مانند ارز دیجیتال (Cryptocurrency)، بلاکچین (Blockchain)، غیرمتمرکز (Decentralized)، کیف پول (Wallet)، کلید عمومی (Public Key) و کلید خصوصی (Private Key)، صرافی (Exchange) و انواع سفارشات اولیه (Market Order و Limit Order) می شوند. تسلط بر این موارد، بستر لازم برای درک مباحث پیشرفته تر را فراهم می آورد و به کاربر امکان می دهد تا با اطمینان بیشتری وارد بازار شود.

چگونه می توانم اصطلاحات جدید را یاد بگیرم؟

برای یادگیری اصطلاحات جدید در دنیای ارز دیجیتال، روش های متعددی وجود دارد. مطالعه مقالات آموزشی جامع و واژه نامه های تخصصی (مانند همین مقاله)، دنبال کردن اخبار و تحلیل های روز بازار از منابع معتبر، و شرکت در جوامع آنلاین و فروم های تخصصی می تواند بسیار مفید باشد. همچنین، استفاده عملی از پلتفرم ها و صرافی ها، تجربه عملی را برای درک بهتر مفاهیم فراهم می کند. مداومت در یادگیری و به روزرسانی دانش به دلیل پویایی این حوزه ضروری است.

آیا این اصطلاحات در تمام بلاکچین ها یکسان هستند؟

بسیاری از اصطلاحات پایه و کلیدی مانند بلاکچین، ماینینگ (برای PoW)، کیف پول، و صرافی، مفاهیم عمومی هستند که در اکثر شبکه های بلاکچین و اکوسیستم های ارز دیجیتال کاربرد دارند. با این حال، برخی اصطلاحات می توانند خاص یک بلاکچین یا یک پروتکل خاص باشند؛ به عنوان مثال، گس فی به طور خاص به هزینه تراکنش ها در شبکه اتریوم اشاره دارد، در حالی که در بلاکچین های دیگر ممکن است از اصطلاحات یا سیستم های کارمزد متفاوتی استفاده شود. بنابراین، همواره باید به جزئیات و کاربرد هر اصطلاح در زمینه مورد نظر توجه داشت.

بهترین راه برای به روز ماندن در دنیای کریپتو چیست؟

بهترین راه برای به روز ماندن در دنیای پویای ارزهای دیجیتال، ترکیبی از منابع معتبر و مشارکت فعال است. دنبال کردن اخبار از وب سایت های خبری و تحلیلی معتبر (فارسی و انگلیسی)، پیگیری پروژه های مورد علاقه از طریق وایت پیپر و رودمپ آن ها، عضویت در کانال های رسمی پروژه ها در شبکه های اجتماعی (تلگرام، دیسکورد)، و شرکت در وبینارها و کنفرانس های مرتبط می تواند به شما در حفظ آگاهی کمک کند. همچنین، همواره به یاد داشته باشید که در برابر اطلاعات گمراه کننده و هیجانات بازار، با دید انتقادی و تحلیلگرانه عمل کنید.