انتخاب با ماست  – مجله راپیدی

حتی اگر از دشمنان سرسخت جمهوری اسلامی هم باشید، باز هم به مردم سالاری در این نظام سیاسی اعتراف خواهید کرد؛ درست مثل «سوزان مالونی»، مدیر برنامه سیاست خارجی موسسه «بروکینگز» در واشنگتن. او 21 فوریه 2008 (2 اسفند 1386) در جلسه استماع کمیسیون آزادی مذهبی مجلس سنای آمریکا خطاب به سناتورهای آمریکایی گفت: «ایران تلفیقی از آرمان ها و نهادهای خداسالارانه و مردم سالارانه است. شما در کنار رهبر عالی مذهبی که دارای قدرت الهی و فیصله بخش است؛ نیروی مشروعیت بخش آراء مردم را نیز دارید. ایران در 29 سال، 28 انتخابات برگزار کرده؛ چیزی که در بسیاری از قسمت های خاورمیانه[غرب آسیا] یا حتی جهان اسلام بی سابقه است.»

به گزارش مجله راپیدی، کیهان در سرمقاله شماره امروز خود به قلم سید محمدعماد اعرابی نوشت: پس از آن تاریخ، ایران 11 انتخابات دیگر نیز برگزار کرد و حالا در چهل و پنجمین سال از پیروزی انقلاب اسلامی در آستانه برگزاری چهلمین انتخابات خود قرار دارد. این آمار در غرب آسیا بی نظیر و در میان کشورهای جهان نیز می توان گفت کم نظیر است. مدعی ترین کشور اروپایی در دموکراسی یعنی فرانسه از سال 1979(سال پیروزی انقلاب ایران) تاکنون 35 انتخابات برگزار کرده است و این آمار برای انگلستان فقط 11 انتخابات در 45 سال اخیر است. بی جهت نبود که «وندی شرمن» قایم مقام پیشین وزارت خارجه آمریکا با آن سابقه اظهارات ضدایرانی اش، به تعریف و تمجید از جامعه ایران پرداخت و آن را «یکی از باثبات ترین جوامع خاورمیانه[غرب آسیا]» خواند و گفت: «ثباتش رشک برانگیز است و طبقه متوسط بزرگ و باسوادی دارد.»

در این چهل و پنج سال، قاب های ماندگاری از مجلس شورای اسلامی به ثبت رسیده است که به تنهایی نتیجه رای مردم در انتخاب نمایندگان شان را نشان می دهد. یکی از این قاب های ماندگار  در 10 تیر 1360 به ثبت رسید؛ وقتی در اولین جلسه مجلس پس از انفجار تروریستی ساختمان حزب جمهوری اسلامی، برخی نمایندگان علی رغم جراحت و وضعیت جسمانی نامناسب، بر روی صندلی چرخ دار و حتی روی تخت بیمارستانی باز هم در صحن مجلس حاضر شدند. آنها در کنار صندلی های خالی همکاران شهیدشان تصاویری حزن انگیز اما حماسی از مجلس اول شورای اسلامی به یادگار گذاشتند.

چندین سال بعد و در مجلس ششم، مردم چهره ای دیگر از برخی نمایندگان خود دیدند. نمایندگانی که این بار در دی ماه 1382 وظایف نمایندگی خود را به نفع مقاصد شخصی رها کردند و در اعتراض به ردصلاحیت خودشان که امری شخصی تلقی می شد در ساختمان مجلس دست به تحصن زدند. آنها 26 دی 1382 در اطلاعیه شماره 9 خود اعلام کردند از فردا روزه سیاسی خواهند گرفت و از خوردن و آشامیدن پرهیز خواهند کرد. تصویر ماندگار این مجلس اندکی پس از این اطلاعیه به ثبت رسید؛ وقتی روزنامه اصلاح طلب شرق اولین روز از روزه سیاسی متحصنین را با عکسی از محسن میردامادی (رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس وقت) پوشش داد که دهانش پُر بود و روی میز مقابلش خوردنی ها و نوشیدنی هایی که برای چند نفر کفایت می کرد، چیده شده بود. این روزنامه در تیتر گزارش خود برای این عکس با طعنه نوشته بود: «آغاز روزه سیاسی متحصنین»!

قاب تاریخی دیگر مربوط به نطق پیش از دستور یکی از نمایندگان مجلس در 3 آذر 1382 است. وقتی او همسو با آمریکا، اسراییل و برخی دولت های غربی جمهوری اسلامی ایران را متهم به 19 سال دروغ گویی و مخفی کاری در پرونده هسته ای کرد و مدعی شد برنامه هسته ای ایران «پروژه ای بلند پروازانه » و «بی هدف» است که «نامعقول ترین و نامتعارف ترین شیوه ها را برای دستیابی به فناوری هسته ای» برگزیده است. سخنان او علیه جمهوری اسلامی ایران حتی واکنش رییس اصلاح طلب مجلس وقت را نیز به همراه داشت و «مهدی کروبی» خطاب به او گفت: «آیا رادیوهای بیگانه تندتر از آن چه شما گفتید می توانستند علیه نظام بگویند؟… من این را از سخنان شما فهمیدم که کل نظام به مردم دروغ گرفته و آمریکا و اسراییل راست می گویند!»

در مقابل این تصویر اما تصویر ماندگار دیگری وجود دارد که مربوط به 21 مجله راپیدی 1394 می شود. تصویر اشک های غیرتمندانه مرحوم علی اصغر زارعی نماینده وقت مردم تهران در مجلس شورای اسلامی پس از تصویب بیست دقیقه ای برجام. قلب او دردمندانه برای منافع ملی می تپید و کارش به فوریت های پزشکی مجلس هم کشید. آقای زارعی آن روز خطاب به برخی نمایندگان مجلس می گفت و می گریست: «بی آبرویی کردید!» و از اینکه اجازه مطرح شدن نظرات و پیشنهادات بر روی طرح «اقدامات متناسب و متقابل دولت در اجرای برجام» توسط هییت رییسه داده نشد، گلایه داشت. مرحوم زارعی از همان روز اول سرنوشت خسارت بار برجام را می دید.

اینها فقط چند مقطع کوچک از ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی ایران بود و مسلما می شود لحظات به یادماندنی و تصاویر ماندگار دیگری را هم از ادوار گذشته برگزاری مجلس، انتخاب کرد. با این حال نتیجه ثابت است و آن اینکه در تمام این سال ها مردم با حضورشان پای صندوق های رای، نمایندگانی را انتخاب کردند و به مجلس فرستاند که گاهی تندتر از رسانه های بیگانه علیه جمهوری اسلامی سخنرانی می کردند و گاهی غیرتمندانه مدافع منافع ملی بودند؛ گاهی آن قدر مسیولیت پذیر که در سخت ترین شرایط، حضور در صحن مجلس را ترک نمی کردند و گاهی آن قدر بی مسیولیت و حاشیه ساز که اقداماتشان خوراک تبلیغات ضدایرانی را فراهم می کرد. این مردم اند که در انتخابات تصمیم می گیرند، چگونه مجلسی داشته باشند.

مردمی که عملکرد فاجعه بار وزیر راه و شهرسازیِ دولت آقای روحانی در ساخت مسکن، سانحه قطار تبریز-مشهد، زلزله کرمانشاه و… را دیدند و متعجب بودند از اینکه چگونه مجلس دهم قدرت و اراده استیضاح او را ندارد؛ مردمی که شاهد تلاش مجلس دهم برای استیضاح وزیر صمت وقت در سال 1397 بودند و ناباورانه دیدند همان مجلس یک هفته بعد به همان وزیر برای تصدی وزارت رفاه رای اعتماد داد؛ مردمی که کام شان با سلفی حقارت بار برخی نمایندگان شان با فدریکا موگرینی(مسیول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا) تلخ شده بود؛ سَرخورده از این اقدامات در انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی تصمیم گرفتند نمایندگان دیگری برای خود انتخاب کنند.

عملکرد مجلس یازدهم با همه نقاط قوت و ضعفش اکنون پیش چشم ماست. این مجلس قوانین مهمی را به تصویب رساند که هرکدام به شرحی مجزا احتیاج دارند؛ مواردی مثل: قانون اقدام راهبردی برای رفع تحریم ها و صیانت از منافع ملت، قانون تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار، قانون الزام به ثبت رسمی معاملات اموال غیرمنقول، قانون شفافیت تسهیلات کلان بانکی، قانون مدیریت داده ها و اطلاعات ملی، قانون مالیات بر خانه های خالی، قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت و… این مجلس علاوه بر این قوانین، مصوبات قابل توجهی نیز در حوزه برنامه و بودجه داشته است: افزایش حقوق سربازان، افزایش مستمری مددجویان، افزایش وام و به خصوص وام ازدواج و… با این حال کاملا طبیعی است که این مجلس نیز نتوانسته باشد برخی طرح ها و قوانین را به ثمر برساند و یا برای برخی مشکلات چاره اندیشی کند. برای رفع این کاستی ها فقط یک راه وجود دارد و آن حضور پای صندوق های رای در 11 اسفند 1402 است. ما به نمایندگانی احتیاج داریم که بتوانند نقاط قوت این مجلس را حفظ و نقاط ضعفش را برطرف کنند. ما فرصتی خوب در اختیار داریم تا در چهلمین انتخابات جمهوری اسلامی با رای مان، کیفیت جهان پیرامون مان را بهبود بخشیم؛ انتخاب با ماست.

پایان خبر مجله راپیدی