ماده 132 قانون مالیات مستقیم: راهنمای جامع معافیت های مالیاتی برای توسعه اقتصادی

ماده 132 قانون مالیات مستقیم به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای تشویقی دولت برای توسعه اقتصادی و جذب سرمایه‌گذاری در مناطق مختلف کشور، به واحدهای تولیدی و معدنی اجازه می‌دهد تا در صورت احراز شرایط خاص، از معافیت‌های مالیاتی بهره‌مند شوند. این ماده قانونی با هدف ایجاد اشتغال، افزایش تولید و توزیع عادلانه فرصت‌های اقتصادی، مشوق‌های مالیاتی هدفمندی را ارائه می‌دهد که درک دقیق آن برای صاحبان کسب‌وکار، سرمایه‌گذاران و مشاوران مالیاتی از اهمیت بالایی برخوردار است.

در هر نظام اقتصادی، دولت‌ها با استفاده از ابزارهای مختلف، از جمله سیاست‌های مالیاتی، سعی در هدایت سرمایه‌ها به سمت بخش‌های مولد و مناطق هدف دارند. معافیت‌های مالیاتی در این میان، نقشی کلیدی در تشویق سرمایه‌گذاری ایفا می‌کنند. این معافیت‌ها با کاهش بار مالیاتی بر سودآوری کسب‌وکارها، انگیزه لازم را برای راه‌اندازی، توسعه و فعالیت در حوزه‌های خاص یا مناطق کمتر برخوردار فراهم می‌آورند.

ماده 132 قانون مالیات مستقیم دقیقاً با همین رویکرد تدوین شده است. هدف اصلی آن، حمایت از فعالیت‌های تولیدی و معدنی، به ویژه در مناطقی است که نیاز به توسعه بیشتری دارند. این ماده با ارائه نرخ صفر مالیاتی برای دوره‌های مشخص، به شرکت‌ها کمک می‌کند تا سرمایه خود را با اطمینان بیشتری به کار گیرند و در نهایت به رشد اقتصادی پایدار کشور کمک کنند.

 

متن کامل ماده 132 قانون مالیات‌های مستقیم (به همراه تبصره‌ها)

 برای درک عمیق‌تر، لازم است به مفاد اصلی ماده 132 قانون مالیات مستقیم و تبصره‌های آن نگاهی دقیق داشته باشیم. این ماده در طول زمان دستخوش تغییراتی شده است که آخرین اصلاحات آن در سال 1394 و پس از آن در سال‌های اخیر، به ویژه در خصوص مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، اهمیت زیادی یافته است. در ادامه، خلاصه‌ای از مفاد اصلی این ماده و تبصره‌های کلیدی آن را ارائه می‌دهیم. لازم به ذکر است که برای اطلاع از آخرین تغییرات و جزئیات دقیق، همواره باید به متن رسمی و به‌روزرسانی شده قانون و بخشنامه‌های سازمان امور مالیاتی مراجعه کرد.

ماده 132: “درآمد ابرازی ناشی از فعالیت‌های تولیدی و معدنی اشخاص حقوقی غیردولتی در واحدهای تولیدی یا معدنی که از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این ماده از طرف وزارتخانه‌های ذی‌ربط برای آنها پروانه بهره‌برداری صادر یا قرارداد استخراج و فروش منعقد می‌شود و همچنین درآمدهای خدماتی بیمارستان‌ها، هتل‌ها و مراکز اقامتی گردشگری اشخاص حقوقی غیردولتی که از تاریخ مذکور از طرف مراجع قانونی ذی‌ربط برای آنها پروانه بهره‌برداری یا مجوز صادر می‌شود، از تاریخ شروع بهره‌برداری یا فعالیت به مدت پنج سال و در مناطق کمتر توسعه‌یافته به مدت ده سال با نرخ صفر مالیاتی مشمول مالیات می‌باشند.”

1. تبصره 1: “منظور از نرخ صفر مالیاتی، احتساب مالیات با نرخ صفر برای فعالیت‌های موضوع این ماده و در دوره زمانی تعیین شده می‌باشد.” (این تبصره به وضوح مفهوم نرخ صفر را تبیین می‌کند).
2. تبصره 2: “در مورد اشخاص حقوقی که تمام یا قسمتی از سرمایه آنها متعلق به دولت یا شهرداری‌ها باشد، معافیت‌های موضوع این ماده قابل اعمال نیست.” (این تبصره شرط غیردولتی بودن را مشخص می‌کند).
3. تبصره 3: “در مورد واحدهای تولیدی و معدنی و خدماتی موضوع این ماده که با بیش از پنجاه نفر نیروی کار جدید در سال، در مناطق کمتر توسعه‌یافته فعالیت نمایند، به ازای هر ده درصد افزایش نیروی کار نسبت به سال قبل، یک سال به مدت معافیت مالیاتی آنها اضافه می‌شود. حداکثر مدت اضافه شده به این معافیت، چهار سال می‌باشد.” (این تبصره مشوق‌های اشتغال‌زایی را بیان می‌کند).
4.  تبصره 4: “درآمد حاصل از صادرات محصولات و خدمات واحدهای تولیدی و معدنی و خدماتی موضوع این ماده نیز با نرخ صفر مالیاتی مشمول مالیات می‌باشند.” (این تبصره به اهمیت صادرات اشاره دارد).
5.  تبصره 5: “واحدهای تولیدی و خدماتی فعال در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات که دارای مجوز از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات می‌باشند، از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این ماده، به مدت پنج سال با نرخ صفر مالیاتی مشمول مالیات می‌باشند.” (این تبصره به حمایت از بخش ICT اشاره دارد).

 

تشریح و تفسیر مفاد ماده 132 قانون مالیات مستقیم

ماده 132 قانون مالیات مستقیم با هدف تحریک سرمایه‌گذاری و توسعه اقتصادی، به تفکیک مناطق و نوع فعالیت، مشوق‌های مالیاتی ویژه‌ای را در نظر گرفته است. درک دقیق بندهای این ماده برای بهره‌مندی صحیح از آن ضروری است. 

بند الف ماده 132: معافیت برای واحدهای تولیدی و معدنی در مناطق کمتر توسعه‌یافته

این بند، یکی از مهم‌ترین بخش‌های ماده 132 قانون مالیات مستقیم است که به واحدهای تولیدی و معدنی که در “مناطق کمتر توسعه‌یافته” فعالیت خود را آغاز می‌کنند، معافیت‌های مالیاتی طولانی‌تری را اعطا می‌کند.

شرایط احراز معافیت برای این بند:

• واحد اقتصادی باید دارای پروانه بهره‌برداری یا قرارداد استخراج و فروش باشد که پس از تاریخ لازم‌الاجرا شدن قانون صادر شده باشد.
• فعالیت باید از نوع تولیدی یا معدنی باشد.
• مهم‌ترین شرط، استقرار واحد در یکی از مناطق کمتر توسعه‌یافته کشور است.

تعریف “مناطق کمتر توسعه‌یافته”: این مناطق توسط دولت و بر اساس شاخص‌های توسعه‌یافتگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تعیین و اعلام می‌شوند. لیست این مناطق معمولاً به صورت دوره‌ای توسط سازمان برنامه و بودجه کشور یا هیئت دولت ابلاغ می‌گردد و برای استفاده از معافیت مالیاتی ماده 132، تطابق با این لیست الزامی است. هدف از این بند، توزیع عادلانه ثروت و فرصت‌ها و جلوگیری از تمرکز سرمایه در مناطق مرکزی است.

 

بند ب ماده 132: معافیت برای واحدهای تولیدی و معدنی در سایر مناطق (مناطق ویژه اقتصادی و آزاد تجاری)

این بند به معافیت‌های مربوط به واحدهای تولیدی و معدنی در مناطق دیگر، به ویژه مناطق ویژه اقتصادی و آزاد تجاری می‌پردازد.

شرایط احراز معافیت در این مناطق:

• مشابه بند الف، واحد باید دارای پروانه بهره‌برداری یا قرارداد استخراج و فروش باشد.
• فعالیت باید تولیدی یا معدنی باشد.
• موقعیت جغرافیایی واحد در مناطق ویژه اقتصادی یا آزاد تجاری است.

تفاوت معافیت در مناطق ویژه با سایر مناطق: در مناطق ویژه اقتصادی و سایر مناطق (غیر از کمتر توسعه‌یافته)، مدت زمان معافیت مالیاتی ماده 132 معمولاً کوتاه‌تر است (مثلاً 5 سال در مقابل 10 سال در مناطق کمتر توسعه‌یافته). این تفاوت در مدت زمان، نشان‌دهنده اولویت‌بندی دولت در تشویق سرمایه‌گذاری در مناطق محروم‌تر است. همچنین، قوانین خاص مناطق آزاد تجاری-صنعتی، معافیت‌های مالیاتی 20 ساله را برای فعالیت‌های اقتصادی پیش‌بینی کرده‌اند که با ماده 132 قانون مالیات‌های مستقیم متفاوت است و باید به صورت جداگانه بررسی شود.

 

بند پ ماده 132: معافیت برای فعالیت‌های خاص (در صورت وجود در قانون)

همانطور که در متن ماده 132 اشاره شد، علاوه بر فعالیت‌های تولیدی و معدنی، درآمدهای خدماتی بیمارستان‌ها، هتل‌ها و مراکز اقامتی گردشگری نیز مشمول نرخ صفر مالیاتی می‌شوند. این بند، حمایت از بخش خدمات را نیز در راستای توسعه زیرساخت‌ها و جذب گردشگر هدف قرار داده است.

شرایط احراز معافیت:

• فعالیت باید در حوزه بیمارستانی، هتلداری یا مراکز اقامتی گردشگری باشد.
• پروانه بهره‌برداری یا مجوز فعالیت از مراجع قانونی ذی‌ربط (مانند وزارت بهداشت یا سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری) صادر شده باشد.
• واحد اقتصادی غیردولتی باشد.

 

منظور از “نرخ صفر مالیاتی” در مقابل “معافیت مالیاتی” چیست؟

این یک تمایز بسیار مهم در قانون مالیات مستقیم است.

معافیت مالیاتی: به معنای عدم شمول یک درآمد یا فعالیت خاص از پرداخت مالیات است. در این حالت، اساساً مالیاتی به آن تعلق نمی‌گیرد و نیازی به ارائه اظهارنامه مالیاتی برای آن بخش از درآمد نیست (البته اظهارنامه کلی باید ارائه شود).

نرخ صفر مالیاتی: به این معناست که فعالیت مشمول مالیات است، اما نرخ مالیات آن صفر در نظر گرفته می‌شود. این تفاوت در ظاهر کوچک، اما در عمل بسیار مهم است. واحدهای مشمول نرخ صفر مالیاتی موظف به انجام کلیه تکالیف مالیاتی از جمله نگهداری دفاتر و اسناد، ارائه اظهارنامه مالیاتی و ثبت‌نام در نظام مالیاتی هستند. عدم انجام این تکالیف می‌تواند منجر به خروج از شمول نرخ صفر مالیاتی و تعلق گرفتن مالیات با نرخ عادی شود. هدف از این رویکرد، حفظ نظارت سازمان امور مالیاتی بر فعالیت‌های اقتصادی و جمع‌آوری اطلاعات دقیق‌تر است.

 

تشریح “فاصله” در ماده 132 (اگر مرتبط با قانون باشد)

در برخی از بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی گذشته، مفهوم “فاصله” از مراکز استان‌ها یا شهرهای بزرگ برای تعیین شمولیت در مناطق کمتر توسعه‌یافته یا بهره‌مندی از معافیت‌های خاص مطرح بوده است. این موضوع بیشتر در ارتباط با شهرک‌های صنعتی و واحدهای مستقر در حومه شهرها کاربرد داشته است. در حال حاضر، تمرکز اصلی بر لیست رسمی مناطق کمتر توسعه‌یافته است که توسط دولت اعلام می‌شود، اما در برخی موارد، نزدیکی به مراکز استان‌ها می‌تواند بر شمولیت یا مدت زمان معافیت تأثیرگذار باشد که باید با دقت قوانین و بخشنامه‌های مربوطه را بررسی کرد.

 

محدوده جغرافیایی مشمول نرخ صفر مالیاتی

همانطور که اشاره شد، محدوده جغرافیایی مشمول نرخ صفر مالیاتی بر اساس ماده 132 قانون مالیات مستقیم به دو دسته کلی تقسیم می‌شود:

1. مناطق کمتر توسعه‌یافته: این مناطق به صورت رسمی توسط دولت اعلام می‌شوند و معمولاً از معافیت‌های طولانی‌تری (مثلاً 10 سال) برخوردارند.
2. سایر مناطق (به جز کمتر توسعه‌یافته): شامل مناطق ویژه اقتصادی و سایر نقاط کشور که مشمول معافیت‌های کوتاه‌تری (مثلاً 5 سال) هستند. مناطق آزاد تجاری-صنعتی نیز قوانین خاص خود را دارند که باید به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گیرند.

 

شرایط و الزامات بهره‌مندی از معافیت ماده 132

برای اینکه یک واحد اقتصادی بتواند از معافیت مالیاتی ماده 132 قانون مالیات مستقیم بهره‌مند شود، باید مجموعه‌ای از شرایط عمومی و خاص را احراز کند.

 

شرایط عمومی:

• نوع فعالیت (تولیدی، معدنی، خدماتی خاص): اصلی‌ترین شرط، ماهیت فعالیت است. این ماده به طور خاص فعالیت‌های تولیدی، معدنی و در برخی موارد خاص، خدماتی مانند بیمارستان‌ها، هتل‌ها و مراکز اقامتی گردشگری را پوشش می‌دهد. سایر فعالیت‌ها مانند بازرگانی یا خدماتی عمومی، مشمول این معافیت نیستند.
• ثبت شرکت و فعالیت قانونی: واحد اقتصادی باید به صورت قانونی ثبت شده باشد و دارای مجوزهای لازم از مراجع ذی‌ربط (مانند پروانه بهره‌برداری از وزارت صنعت، معدن و تجارت یا مجوزهای بهداشتی و گردشگری) باشد.
• غیردولتی بودن: اشخاص حقوقی که تمام یا بخشی از سرمایه آنها متعلق به دولت یا شهرداری‌ها باشد، نمی‌توانند از این معافیت بهره‌مند شوند.
• تاریخ شروع فعالیت: پروانه بهره‌برداری یا مجوز فعالیت باید پس از تاریخ لازم‌الاجرا شدن اصلاحیه ماده 132 (1394/1/1) صادر شده باشد.

 

شرایط خاص مربوط به مناطق:

• موقعیت جغرافیایی واحد اقتصادی: همانطور که پیشتر توضیح داده شد، محل استقرار واحد (در مناطق کمتر توسعه‌یافته، مناطق ویژه اقتصادی یا سایر نقاط) بر مدت زمان معافیت تأثیرگذار است.
• توسعه‌یافتگی منطقه: تطابق با لیست رسمی مناطق کمتر توسعه‌یافته که توسط دولت اعلام می‌شود، برای بهره‌مندی از معافیت‌های طولانی‌تر ضروری است.

 

شرایط ویژه برای تمدید دوره معافیت

تبصره 3 ماده 132 یک مشوق ویژه برای واحدهای تولیدی، معدنی و خدماتی در مناطق کمتر توسعه‌یافته در نظر گرفته است. اگر این واحدها با بیش از پنجاه نفر نیروی کار جدید در سال فعالیت کنند، به ازای هر ده درصد افزایش نیروی کار نسبت به سال قبل، یک سال به مدت معافیت مالیاتی آنها اضافه می‌شود. حداکثر مدت اضافه شده به این معافیت، چهار سال است. این بند به وضوح هدف اشتغال‌زایی و توسعه منطقه‌ای را دنبال می‌کند.

 

دوره زمانی معافیت مالیاتی طبق ماده 132

مدت زمان بهره‌مندی از معافیت مالیاتی ماده 132 بسته به نوع منطقه و فعالیت متفاوت است:

• در مناطق کمتر توسعه‌یافته: به مدت ده سال از تاریخ شروع بهره‌برداری یا فعالیت.
• در سایر مناطق (غیر از کمتر توسعه‌یافته): به مدت پنج سال از تاریخ شروع بهره‌برداری یا فعالیت.
• برای فعالیت‌های خدماتی (بیمارستان‌ها، هتل‌ها، مراکز اقامتی گردشگری): به مدت پنج سال از تاریخ شروع بهره‌برداری یا فعالیت.
• برای واحدهای فناوری اطلاعات و ارتباطات: به مدت پنج سال از تاریخ لازم‌الاجرا شدن ماده.
• نحوه محاسبه شروع دوره معافیت: دوره معافیت از “تاریخ شروع بهره‌برداری یا فعالیت” محاسبه می‌شود. این تاریخ معمولاً بر اساس پروانه بهره‌برداری یا مجوز فعالیت و تأیید مراجع ذی‌ربط تعیین می‌گردد. بسیار مهم است که این تاریخ به درستی ثبت و اعلام شود تا از هرگونه ابهام در آینده جلوگیری شود.

 

کدام بخش از درآمدهای واحدهای تولیدی و معدنی مشمول ماده 132 می‌شود؟

ماده 132 قانون مالیات مستقیم به طور خاص “درآمد ابرازی ناشی از فعالیت‌های تولیدی و معدنی” را مشمول نرخ صفر مالیاتی می‌داند.

تعریف دقیق درآمد مشمول معافیت: این درآمد شامل کلیه درآمدهایی است که مستقیماً از فرآیند تولید یا استخراج و فروش محصولات معدنی حاصل می‌شود. به عنوان مثال، فروش محصولات تولیدی کارخانه یا فروش مواد معدنی استخراج شده. همچنین، درآمد حاصل از صادرات این محصولات و خدمات نیز مشمول نرخ صفر مالیاتی است.

درآمدهای خارج از شمول معافیت: هرگونه درآمدی که ارتباط مستقیم با فعالیت تولیدی یا معدنی اصلی واحد نداشته باشد، مشمول این معافیت نخواهد بود. به عنوان مثال:

• درآمدهای حاصل از فعالیت‌های بازرگانی غیرمرتبط.
• درآمدهای حاصل از سرمایه‌گذاری در سهام یا اوراق بهادار.
• درآمدهای اجاره‌ای (مگر اینکه اجاره بخشی از فعالیت اصلی و مشمول معافیت باشد).
• درآمدهای حاصل از سود سپرده‌های بانکی.
• درآمدهای حاصل از فروش دارایی‌های ثابت (مانند زمین یا ماشین‌آلات مستعمل).

    این درآمدهای غیرمشمول، با نرخ‌های عادی مالیاتی محاسبه و پرداخت می‌شوند و تفکیک دقیق آنها در حسابداری شرکت ضروری است.

 

نکات کلیدی و تفسیری در خصوص ماده 132

برای بهره‌برداری حداکثری و صحیح از ماده 132 قانون مالیات مستقیم، توجه به نکات تفسیری و رویه‌های اجرایی بسیار مهم است.

نکات تفسیری دکترین و رویه‌های قضایی مرتبط: در طول زمان، ابهامات و اختلاف نظرهایی در خصوص نحوه اجرای ماده 132 پیش آمده که توسط دکترین حقوقی، آرای دیوان عدالت اداری و بخشنامه‌های سازمان امور مالیاتی رفع شده‌اند. به عنوان مثال، تفسیر “شروع بهره‌برداری” یا “فعالیت” و نحوه محاسبه آن، یا چگونگی تفکیک درآمدهای مشمول و غیرمشمول. مطالعه این رویه‌ها برای جلوگیری از مشکلات احتمالی در آینده ضروری است.

نکات طلایی در خصوص معافیت‌های مالیاتی و مناطق ویژه اقتصادی:

1.     تکالیف مالیاتی: حتی با وجود نرخ صفر مالیاتی، انجام کلیه تکالیف مالیاتی از جمله ارائه اظهارنامه، نگهداری دفاتر قانونی و ارسال لیست بیمه و حقوق الزامی است. عدم رعایت این تکالیف می‌تواند به لغو معافیت منجر شود.
2.     تغییرات قانون: قوانین مالیاتی به طور مداوم در حال تغییر هستند. پیگیری آخرین اصلاحات و بخشنامه‌ها برای اطمینان از صحت اطلاعات و ادامه بهره‌مندی از معافیت حیاتی است.
3.     تفکیک حساب‌ها: برای واحدهایی که هم درآمدهای مشمول معافیت و هم درآمدهای غیرمشمول دارند، تفکیک دقیق حساب‌ها و ثبت صحیح درآمدها و هزینه‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

بررسی مشوق‌های هدفمند توسعه منطقه‌ای با رویکرد DID (مطالعه موردی: معافیت‌های مالیاتی موضوع ماده 132): رویکرد “تفاوت در تفاوت‌ها” (Difference-in-Differences – DID) یک روش آماری برای ارزیابی اثرات سیاست‌ها است. در مورد ماده 132 قانون مالیات مستقیم، می‌توان با مقایسه رشد اقتصادی و سرمایه‌گذاری در مناطق مشمول معافیت (گروه درمان) با مناطق مشابهی که مشمول این معافیت نبوده‌اند (گروه کنترل)، اثربخشی این ماده در توسعه منطقه‌ای را سنجید. مطالعات نشان می‌دهند که این معافیت‌ها می‌توانند به طور معنی‌داری بر جذب سرمایه و ایجاد اشتغال در مناطق هدف تأثیر بگذارند، به ویژه در مناطق کمتر توسعه‌یافته که انگیزه بیشتری برای سرمایه‌گذاری ایجاد می‌کنند.

 

دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌های اجرایی ماده 132

برای اجرای صحیح ماده 132 قانون مالیات مستقیم، سازمان امور مالیاتی کشور و سایر نهادهای ذی‌ربط، دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌های متعددی را صادر کرده‌اند. این اسناد، جزئیات اجرایی، تعاریف دقیق و رویه‌های لازم برای بهره‌مندی از معافیت را مشخص می‌کنند.

• دستورالعمل اجرایی معافیت ماده 132 قانون مالیات‌های مستقیم: این دستورالعمل‌ها معمولاً به تشریح مفاد ماده، نحوه احراز شرایط، مدارک مورد نیاز، فرآیند درخواست و نظارت بر اجرای معافیت می‌پردازند.
• بخشنامه‌های مرتبط: بخشنامه‌ها برای رفع ابهامات، تبیین جزئیات خاص، یا اعلام تغییرات در رویه‌ها صادر می‌شوند. به عنوان مثال، بخشنامه‌هایی در خصوص لیست مناطق کمتر توسعه‌یافته، نحوه محاسبه نیروی کار جدید برای تمدید معافیت، یا نحوه برخورد با موارد خاص.
• آیین‌نامه‌های مرتبط: در برخی موارد، آیین‌نامه‌های اجرایی نیز برای تبیین جزئیات بیشتر صادر می‌شوند که مکمل قانون هستند.

همواره توصیه می‌شود که برای کسب اطلاعات دقیق و به‌روز، به وب‌سایت سازمان امور مالیاتی کشور مراجعه و آخرین نسخه‌های این اسناد را مطالعه کنید.

 

مواد مرتبط با ماده 132 قانون مالیات مستقیم

برای درک جامع‌تر نظام معافیت‌های مالیاتی، لازم است به سایر مواد قانونی مرتبط با ماده 132 قانون مالیات مستقیم نیز اشاره کنیم:

• ماده 105 قانون مالیات مستقیم: به نرخ مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی می‌پردازد که در صورت عدم شمول معافیت یا نرخ صفر، این نرخ اعمال می‌شود.
• ماده 169 قانون مالیات مستقیم: به تکالیف اشخاص در زمینه نگهداری دفاتر، اسناد و مدارک و همچنین ارسال اطلاعات معاملات و فعالیت‌های اقتصادی (از جمله صورت معاملات فصلی) می‌پردازد که نقش مهمی در شفافیت مالیاتی و اعمال معافیت‌ها یا نرخ صفر دارد.
• ماده 141 قانون مالیات مستقیم: به معافیت مالیاتی درآمد حاصل از صادرات کالا و خدمات غیرنفتی و محصولات کشاورزی می‌پردازد که با تبصره 4 ماده 132 همپوشانی دارد.
• قوانین مناطق آزاد تجاری-صنعتی و ویژه اقتصادی: این قوانین، معافیت‌های مالیاتی و گمرکی خاص خود را برای فعالیت در این مناطق پیش‌بینی کرده‌اند که باید در کنار ماده 132 مورد توجه قرار گیرند.
• ماده 147 و 148 قانون مالیات مستقیم: به هزینه‌های قابل قبول مالیاتی می‌پردازند که در محاسبه درآمد مشمول مالیات (حتی با نرخ صفر) اهمیت دارند.

 

بهره‌برداری استراتژیک از ماده 132 برای رشد کسب‌وکار

همانطور که بررسی شد، ماده 132 قانون مالیات مستقیم یک فرصت طلایی برای توسعه اقتصادی و تشویق سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی، معدنی و خدماتی خاص کشور است. درک دقیق مفاد، شرایط و تبصره‌های این ماده، می‌تواند مزایای قابل توجهی را در قالب معافیت‌های مالیاتی برای کسب‌وکارها به ارمغان آورد و به رشد و پایداری آنها کمک کند. بهره‌برداری استراتژیک از این ماده، نه تنها به نفع واحدهای اقتصادی است، بلکه در راستای اهداف کلان توسعه‌ای کشور در جهت ایجاد اشتغال، افزایش تولید و توزیع عادلانه ثروت نیز قرار دارد.

با توجه به پیچیدگی‌های قوانین مالیاتی و تغییرات احتمالی، توصیه می‌شود که صاحبان کسب‌وکار و سرمایه‌گذاران همواره برای اطمینان از رعایت دقیق قوانین و بهره‌مندی حداکثری از این مشوق‌ها، با متخصصان مالیاتی و حسابداران خبره مشورت کنند. این اقدام، از بروز هرگونه چالش یا عدم استفاده صحیح از این فرصت ارزشمند جلوگیری خواهد کرد.