آزار و اذیتی که از سنگینی نگاه مردمان بر روح و روانش آوار می شد،حتی صدای گلایه های درونی اش را می شد از چشمانش دریافت.بی شک در ذهن و خاطرش می گفت؛به چی نگاه می کنید؟مگر این تفاوت و اختلال تقصیر من است؟چرا یکی از همین شماها یقیه ی خدا را نمی گیرد که چرا هورمون و ژن های این بشر را طوری کنار هم چیده ای که نه دختر بودنش معلوم است نه پسر بودنش مقبول؟
موهایش را با نمره ی چهار کوتاه کرده بود اما به حکم عرف یا شاید به فرمان خانواده لچکی نیم بند به سر داشت که با کتونی سفید سه خط و شلوار شش جیب یشمی رنگش فریاد تعارضی بود که سال ها از آن رنج می برد.
کلافه و سردرگم ،عرض خیابان را مدام و مستمر قدم آهسته می رفت و با هر گام زیرلب غُر و لُندی حواله ی روزگار می داد و هر از چندی به درهای ورودی مجمتع که با نصب تابلویی محل تردد خانم ها و آقایان را با عبارت
ورودی خواهران
ورودی برادران
تفکیک کرده بود نیم نگاهی داشت.با هر مرتبه باز و بسته کردن پوشه ی زرد رنگ مدارکش، لبخند تلخی روی لب های عاری از نشانه های دخترانه، می نشست.
جز نامی که در شناسنامه اش نقش بسته بود هیچ نشانی از دختر بودن نداشت.
راه رفتنش،حرف زدن هایش، حتی نگاهی که به اطراف داشت همه و همه می گفت او حمید هست نه حمیده!!
مکرر و با استرس ابتدا به ساعت مردانه ای که روی مُچ بسته بود و بعد به صف ورودی دادگاه نگاه می کرد.از این پا و آن پا کردن هایش جلوی ورودی دادگاه می شد فهمید که قصد ورود دارد،اما چرا معطل خارج از صف ورودی ایستاده؟
هنوز نشانه ی این پرسش از ذهن و خاطرم به بیرون ظهور نکرده بود که نگاهمان به هم گره خورد،جای سلام لبخندی تحویلش دادم،انگار چشم انتظار چنین واکنشی بود که بلافاصله آمد سراغم،به محض رویارویی گفتم؛جلسه ی تغییر نام داری؟*
طوری که بخواهد حس و حالش را منتقل کند،گفت:تغییر نام و خلاصی از…
کلامش قطع کردم و گفتم؛تمام سختی ها همین امروز تمام میشه،فقط دوتا نکته ی مهم، یکی جلسات مشاوره ،یکی هم بی خیالِ نگاه و حرف اطرافیان!
دوباره واکنشی نشان داد که گویی منتظر چنین حرفی بود،با اشاره به مراجعینی که در صف ورودی چهارچشمی نگاهمان می کردند گفت:با این جماعت؟
گفتم:کافیه بهشون حق بدهی و با این زاویه نگاهشون و ببینی که چون من آدمِ خاص و منحصر به فردی هستم براشون سبب اعجاب و کنجکاوی می شوم،با همین نگاه و اندکی مرور زمان اوضاع روبه راه میشه.
حالا بگو ببینم چرا جلوی مجمتع قدم آهسته می رفتی آقا…
با اشاره به پوشه و محتویاتش گفت:تا چند ساعت دیگه رسما میشم حمید اما فعلا..
گفتم بی خیال گذشته و فعلا به آینده فکر کن آقا حمید،نگفتی چرا داخل صف نمی رفتی؟
گفت:معطل بودم وارد کدام صف بشم،برادران یا خواهران؟!
گفتم؛خودت چی فکر می کنی؟
پس از چند لحظه سکوت،لچکی که روی سر انداخته بود را دور دستانش پیچید و گفت:صف آقایان
قدم های اول را با تردید برمی داشت اما هر چه به گیت کنترل کارت ملی نزدیکتر می شدیم گام هایش استوارتر می شد پیش از آنکه نوبتش شود گفتم:جای کارت ملی اخطاریه دادگاه را نشان بده…
نگاه متصدی گیت، آخرین نگاه آمیخته با تعجب و پرسش بود و پس از چند ساعت حمید با هویت واقعی اش به جماعت مردان سلام می کرد.
راجع به تشریفات قانونی تغییر جنسیت در لینک ذیل توضیحاتی مختصر بیان شده:
https://khabaronline.ir/xghHv
وکیل دادگستری-شیراز
*بنا بر رویه ی محاکم افرادی که درگیر چنین مسیله ای هستند می توانند با تنظیم دادخواستی به خواسته ی تغییر نام مقدمات تغییر جنسیت و طی مراحل قانونی_اداری را فراهم کنند.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "دلم می خواست مردم بدانند مشکل من اخلاقی نیست،هورمونی و ژنتیکی است" هستید؟ با کلیک بر روی عمومی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "دلم می خواست مردم بدانند مشکل من اخلاقی نیست،هورمونی و ژنتیکی است"، کلیک کنید.